صفحه3 از4
  1. پوست پرتقال تازه 1 کیلو
  2. شکر 2-5/1 کیلو
  3. آب 3 لیوان
  4. آب لیمو 2 قاشق غذاخوری
  1. دال عدس یا عدس قرمز : 3/2 لیوان
  2. پیاز خرد شده : 2 عدد متوسط
  3. آرد : 1 ق غ
  4. برنج : 4/1 لیوان
  5. آب : 7-6 لیوان
  6. جعفری (خرد شده) : 2 ق غ
  7. روغن زیتون : 2 ق غ
  8. آب لیمو : 1 عدد
  9. نمک و فلفل سیاه : به مقدار لازم
  1. سینه مرغ بدون استخوان: نصف 1 عدد
  2. قارچ (ورقه ای خرد شده): 1 پیمانه
  3. هویج (خلالی نازک): نصف پیمانه
  4. فلفل دلمه ای رنگی (سبز، قرمز و زرد): از هر کدام نصف 1 عدد
  5. کدو (خلالی نازک خرد شده): نصف پیمانه
  6. نودل: 1 بسته
  7. پودر زنجبیل، نمک، فلفل و پاپریکا: به مقداری لازم
  8. سویا سس: 2-1 قاشق سوپخوری
  9. کنجد: به مقدار لازم
  10. روغن مایع: به مقدار لازم
  1. کره: 125 گرم
  2. شکر قهوه ای: 125 گرم
  3. شکرسفید: 125 گرم
  4. آرد: 250 گرم
  5. وانیل: یک چهارم قاشق چایخوری
  6. بیکینگ پودر: 1 قاشق سوپخوری
  7. تخم مرغ: 3 عدد
  8. خامه فرم گرفته: جهت تزئین
  1. :خمیر
  2. آرد: 300 گرم 2 پیمانه
  3. بیکینگ پودر: 1 قاشق چایخوری سرپر
  4. کره سرد: 30 گرم
  5. شیر: 2/1 تا 4/3 پیمانه
  6. آب: نصف پیمانه
  7. نمک: 1 قاشق چایخوری
  8. موادداخل نان
  9. کنسرو لوبیا: سه چهارم قوطی بدون آب
  10. سس سالسا گوجه فرنگی: نصف پیمانه
  11. پنیر چدار: نصف پیمانه
  12. پنیر پارمسان: یک چهارم پیمانه
  13. پنیر موزارلا: نصف پیمانه
  14. شیر: 2 قاشق سوپخوری برای رومال
  15. کنجد، سیاه دانه، سبوس گندم و شوید: برای تزئین
  1. سینه مرغ 4 تکه
  2. کره پاستوریزه 100 گرم
  3. قارچ ورقه شده 250 گرم
  4. خامه 250 میلی لیتر
  5. زرده تخم مرغ 4 عدد
  6. فلفل دلمه ای قرمز 1 عدد
  7. فلفل دلمه ای سبز 1 عدد
  1. گوشت چرخ کرده گوساله : 500 گرم
  2. پیاز (خرد شده) : 1 عدد
  3. لوبیا قرمز(پخته شده) : 500 گرم
  4. کنسرو ذرت : 400 گرم
  5. کسنرو گوجه فرنگه : 350 گرم
  6. سس گوجه فرنگی : 50 گرم
  7. فلفل چیلی سبز (نگینی شده) : 50 گرم
  8. ادویه تاکو : 50 گرم
  9. آب : 5 پیمانه
  10. :مواد لازم ادویه تاکو
  11. فلفل سیاه و سفید : 1 ق چ
  12. دانه فلفل قرمز : 2 ق چ
  13. نمک : 3 ق چ
  14. پابریکا : 6 ق چ
  15. پودر پیاز : 2 ق چ
  16. پودر سیر : 1 ق چ
  17. پودر فلفل قرمز : 6 ق چ
  18. سماق قرمز : 1 ق چ
  19. پونه خشک : 1 ق چ
  20. زیره : 4 ق چ

"تصور کنید مقدار زیادی غذا، همراه با شیرینی به عنوان صبحانه بخورید، ولی همچنان وزن‌تان رو به کاهش باشد. رژیم صبحانه بزرگ به ممکن بودن این ایده اعتقاد دارد. دکتر دانیلا یاکوبویچ یک متخصص غدد است که ادعا دارد هورمون‌هایی که اشتها، انرژی و متابولیسم بدن را کنترل می‌کنند در ساعات مختلف روز به مقدار متفاوتی تولید می‌شوند و می‌توان بر اساس این تغییرات رژیمی برای کاهش وزن داشت. برنامه او به شما پیشنهاد می‌کند چه مقدار پروتئین، کربوهیدرات، چربی و قند را در 15 دقیقه اول صبح میل کنید. این مقدار مواد به بدن شما کمک می‌کنند که متابولیسم خود را در بعد از ظهر و ساعات بعد از آن افزایش دهد. غذای اصلی و پر حجم این رژیم صبحانه است و برای شام و ناهار غذایی کمتری خواهید داشت.

نتیجه جالب رژیم یاکوبویچ این رژیم را زمانی طراحی کرد که درگیر بیمارانی شده بود که مشکلات سلامت‌شان به خاطر اضافه وزن بود. کسانی مانند دیابتی‌های نوع 2. او در سال 2012، 195 مرد و زن را تحت درمان قرار دارد و بر نتایج رژیم صبحانه بزرگ آنها نظارت کرد. نتیجه این بود: کسانی که رژیم صبحانه بزرگ را دنبال می‌کردند درست به اندازه کسانی که بیش از 4 ماه در رژیم صبحانه کم کربوهیدرات بودند وزن کم کردند. بعد از 4 ماه افرادی که رژیم صبحانه بزرگ را دنبال می‌کردند کمتر میل به غذای اضافی داشتند و کمتر چاق شدند. یک بررسی دیگر در سال 2013 ، که سرپرستی آن بر عهده یاکوبویچ بود هم نشان داد افرادی که بزرگترین وعده غذایی آنها صبحانه است کمتر به بیماری‌های قلبی، دیابت و کلسترول بالا مبتلا می‌شوند.

بخور و نخورها برای صبحانه شما باید 7 نوع پروتئین، 2 نوع کربوهیدرات، چربی و یک نوع قند میل کنید. قند لازم بدن می‌تواند توسط ژله، دونات و یا یک تکه کیک تامین شود. شما نمی‌توانید کربوهیدرات‌ها و یا قندها را برای ناهار و شام بخورید. پروتئین شما برای ناهار و شام باید از صبحانه کمتر باشد ولی سبزی و میوه را می‌توانید به مقدار دلخواه بخورید. شام کم و صبحانه بزرگ داشتن کمی سخت است، ولی هرگز نباید از صبحانه‌تان بگذرید و یا شام و ناهار را بیش از حد بخورید. می‌توانید تقریبا هرنوع غذایی را که با رژیمتان مناسب باشد میل کنید. غذای بیرون خوردن هم مشکل ساز نخواهد بود. فقط باید حجم و دفعات خوردن فست فودهایی مثل مرغ سوخاری، برگر یا پیتزا را کاهش دهید. روزی حداقل 20 دقیقه ورزش برای شما واجب است. این 20 دقیقه می‌تواند با پیاده روی بگذرد، یا رقص و یا باغبانی و یا هرکاری که دوست دارید. مجبور نیستید برای ورزش کردن به باشگاه بروید و یا آنقدر ورزش کنید که عرق بریزید. 

"آشپزی خشک تکنیکی از آشپزی است که در آن مواد غذایی روی شعله زیاد و بدون هیچ رطوبتی می‌پزند. اگر می‌خواهید مثل یک آشپز حرفه‌ای غذای خشک درست کنید، باید رابطه عاشقانه‌تان را با حرارت پخت پایین و آشپزی سرصبر بهم بزنید. این نوع از آشپزی به حداقل 300 درجه فارنهایت گرما نیاز دارد.  

قهوه‌ای زیباست آشپزی خشک باعث قهوه‌ای شدن غذا می‌شود. قهوه‌ای کردن غذا با کربنیزه کردن و جزغاله شدن آن فرق دارد. باید به مهارتی برسید که با سرعت زیاد لحظه قهوه‌ای شدن را دریابید، وگرنه چند ثانیه تاخیر غذا را به جایی می‌رساند که باید به همه توضیح بیهوده بدهید که غذا سیاه نیست و قهوه‌ای متمایل به سیاه است! غذای خشک با رنگ واقعی قهوه‌ای طعم کاملا متفاوتی دارد که با کمی تمرین و دقت می‌توانید آن را تجربه کنید.

سرخ کردن سرخ کردن نیازمند یک تابه بسیار داغ است. در زمان سرخ کردن مهم است که قبل از ریختن روغن بگذارید ماهیتابه طی یک دقیقه داغ شود. سپس روغن را اضافه کنید و بعد مواد غذایی را بریزید. ماهیتابه را پر نکنید. جوری مواد غذایی را بریزید که در همه جای کف ماهیتابه پخش شوند و گرما به همه آنها برسد، تا خوب قهوه‌ای شوند. بودن مواد زیاد در ماهیتابه موجب بخارپز شدن غذا می‌شود. وقتی دما بالاست و شما به آن رنگ خوب و اشتهاآور نیاز دارید، باید بالای سر غذا بمانید و آن را مدام تفت بدهید تا مواد به یک اندازه سرخ شوند.

برشته کردن ما پختن در تابه و برشته کردن را به یک معنی می‌گیریم. وجه تشابه آنها این است که هر دو در گرمای زیاد، هوای خشک، معمولا داخل فر و در دمایی حدود 300 درجه فارنهایت یا بیشتر اتفاق می‌افتند. تفاوت این تکنیک با تکنیک ماهیتابه‌ای این است که در این تکنیک تمامی سطح غذا یکدست و یکسان می‌پزد ولی درماهیتابه‌ای رویه چسبیده به کف ظرف زودتر می‌پزد. اگر از آشپزهای ماهر بپرسید تفاوت بین پخت و برشته کردن چیست احتمالا خواهند گفت ما از عبارت پختن برای نان، شیرینی، خمیر و ... استفاده می‌کنیم ولی از عبارت برشته کردن برای گوشت، مرغ، ماهی و سبزیجات.

کباب و بریان کباب کردن نیز از انواع روش‌های پخت و پز خشک است، که به مقدار زیادی گرما نیاز دارد. کباب‌ها و بریان‌ها نیازمند این هستند که غذا را با کمترین فاصله در معرض شعله قرار دهیم. چون در این روش آشپزی سطح خارجی غذا زودتر می‌پزد این نوع پخت برای پختن ماهی، مرغ و تکه های کوچک گوشت پیشنهاد می شود.

سرخ کردن عمقی چون معمولا در سرخ کردن عمقی از مقدار زیادی روغن استفاده می‌کنند به نظر غیر معقول می‌آید اگر بگوییم این نوع آشپزی، جزو پخت و پز خشک است. حتما تا به حال دیده‌اید که وقتی یک قطره آب را در روغن داغ می‌ریزید روغن چه واکنش شدیدی نشان می‌دهد. پس روغن و آب دو مقوله جدا از هم هستند و به غذایی که در یک دیگ روغن جوشان پخته شده هم می‌شود عنوان غذای خشک داد. برای اینکه کمترین میزان رطوبت را به غذا برسانید قبل از سرخ کردن، مواد غذایی را لای یک حوله کاغذی بپیچید تا  رطوبت اضافی وارد روغن نکند. در سرخ کردن عمقی دمای روغن باید مابین 325 تا 400 درجه فارنهایت باشد. در کمتر از این میانگین روغن جذب غذا شده و آن را چرب می‌کند و در بالاتر از آن هم روغن دودی شده و طعم بدی به غذا می‌دهد. در آخر بد نیست بدانید غذایی که به شیوه پخت خشک تهیه شده خوشمزه‌تر و سالم‌تر از غذاهای دیگر است. غذا رطوبت مورد نیاز برای پختن را از مواد خودش می‌گیرد و برای همین طعم غذاهای خشک، طبیعی‌تر است.

"کمبود کلسیم عوارض زیادی برای بدن دارد. بسیاری از کسانی که به دنبال تامین این ماده معدنی هستند از قرص‌های کلسیم استفاده می‌کنند. اما چه زمانی باید از قرص کلسیم استفاده کرد؟ آیا زمان بندی مناسب برای مصرف این قرص مهم است؟ جواب سئوال آخر ""آری"" است و باید سه نکته را در مصرف این مکمل در نظر بگیرید.

نوع کلسیم برچسب روی قرص را با دقت مطالعه کنید تا از نوع کلسیم موجود در قرص مطلع شوید. اگر از نوع کلسیم سیترات باشد، می‌توانید این قرص را همراه با غذا یا در فاصله دو وعده مصرف کنید. اگر قرص حاوی کلسیم کربنات باشد، باید به همراه غذا مصرف شود. اسید معده ترشح شده به خاطر هضم غذا می‌تواند به جذب کلسیم کربنات کمک کند.

مقدار مصرف اگر 500 میلی گرم یا کمتر در هر بار مصرف، قرص کلسیم بخورید این قرص تاثیر بهتری روی بدن خواهد داشت. پس اگر روزانه 1000 میلی گرم کلسیم مصرف می‌کنید، این مقدار را نصف کرده و در دو وعده مصرف کنید.

تداخل دارویی قرص کلسیم می‌تواند با داروهای زیادی تداخل داشته باشد. داروهایی مثل آنتی بیوتیک‌ها، بیس فسفونات‌ها و داروهای فشار خون بالا عملی متقابل قرص کلسیم دارند. از داروساز یا دکتر خود در مورد تقابل یا عدم تقابل داروهای مصرفی و کلسیم سوال کنید. همچنین بهتر است قرص کلسیم خود را با فاصله زمانی زیاد از مولتی ویتامین و غذاهای پرآهن مصرف کنید. کلسیم اگر به همراه آهن، منیزیم یا روی مصرف شود به خوبی جذب نخواهد شد. اگر هنوز هم از روش مصرف قرص کلسیم و شرایط آن مطمئن نیستید بهتر است با پزشک خود در این رابطه مشورت کنید.

صفحه3 از4