برای راحت تر کندن پوست گوجه، آن را 5 تا 10 دقیقه در آب گرم بگذارید.
". از رب گوجه فرنگی به طور مداوم استفاده بکنید یا نه، این رب یکی از مهمترین مواد غذایی است که باید در آشپزخانه داشته باشید. با اینکه رب گوجه رنگ و تازگی گوجه فرنگی را ندارد ولی تمام خواص گوجه فرنگی تازه در رب هم هست. فقط یک قاشق غذاخوری رب گوجه فرنگی تمام آنتی اکسیدان‌ها، آهن، پتاسیم و ویتامین B روزانه مورد نیاز بدن را تامین می‌کند. برای تهیه رب، گوجه فرنگی تازه را از صافی می‌گذرانند تا دانه و پوست آن جدا شده و سپس برای چند ساعت می‌پزند تا تمام آب آن بخار شود. در شیوه سنتی طبخ رب، روغن زیتون و نمک را نیز به رب اضافه می‌کنند.
لیکوپن گوجه فرنگی منبع طبیعی و سرشاری از لیکوپن است که آنتی‌اکسیدانتی قوی از خانواده ویتامین‌های گروه
A است. این ماده مدافعی قوی در برابر سرطان پروستات شناخته شده است. به طور دقیق معلوم نشده است که نیاز روزانه به لیکوپن چقدر است، ولی حدود 4-8 میلی‌گرم لیکوپن برای هر بدنی لازم است. 4.6 میلی گرم لیکوپن در یک قاشق غذاخوری رب گوجه فرنگی است.
ویتامین C
این ویتامین به خاطر آنتی‌اکسیدانت بودنش بسیار مشهور است، ولی همچنین می‌تواند انتقال دهنده‌های عصبی و کلاژن هم تولید کند که در صافی پوست و محکم شدن رباط‌ها نقش مهمی دارند. این ویتامین از تخریب پوست توسط اشعه مضر آفتاب جلوگیری می‌کند. یک قاشق غذاخوری رب گوجه فرنگی 3.5 میلی‌گرم از این ویتامین حیاتی را دارد.
ترفندهای مصرف رب را با آب مخلوط کنید تا رقیق شود و سپس به غذا اضافه کنید. با اضافه کردن ادویه‌ها می‌توانید سس گوجه فرنگی مخصوص خود را درست کنید. در سوپ‌های متنوع از رب گوجه فرنگی استفاده کنید و غذایی مثل مرغ با لایه‌ای از رب گوجه فرنگی بسیار خوشمزه و خوش قیافه می‌شود. به طور کلی استفاده از رب در غذاهای گوشتی از ترفندهای خوب آشپزی است، چون هم به غلظت آب‌ِ گوشت اضافه می‌کند و هم بوی نامطبوع گوشت را برطرف می‌کند.
"رب گوجه محصول گوجه فرنگی‌های له شده و بدون پوست و دانه است. زمان طولانی پخت رب باعث غلظت آن می‌شود. رب گوجه فرنگی حاوی مواد مغذی بسیار و ترکیبات مهمی است که در گوجه فرنگی خام به مقدار کمتری وجود دارند. این ویژگی باعث می‌شود که این رب یکی از سالم‌ترین چاشنی‌ها برای طبخ غذا باشد.
مواد مغذی یک قاشق غذاخوری رب گوجه فرنگی حاوی 13 کالری و 0 گرم چربی است و این بدین معناست که رب گوجه فرنگی باعث اضافه وزن نمی‌شود. ویتامین A به وفور در این چاشنی سرخ وجود دارد که برای چشم، رشد جنین و سلامت باروی نقش دارد. ویتامین C ویتامین ناپایداری در مقابل حرارت است و اگرچه این ویتامین در گوجه خام بیشتر است، اما رب گوجه با آنتی اکسیدان‌های بیشتر این کمبود را جبران کرده است. ترمیم بافت‌های آسیب‌دیده و تقویت سیستم ایمنی بدن دو کارکرد مهم رب گوجه فرنگی برای سلامتی بدن است. این چاشنی همچنین منبع مهمی از ویتامین K و خانواده ویتامین B است و در هر قاشق غذاخوری از آن 5 میلی گرم آهن وجود دارد، که به تولید گلبول‌های قرمز کمک زیادی می‌کند. همچنین یک قاشق غذاخوری از این رب حدود 162 میلی گرم پتاسیم دارد که باعث تنظیم ذخیره مواد مغذی در بدن می‌شود.
آنتی اکسیدان‌ها پروسه پخت رب گوجه فرنگی موجب تولید آنتی اکسیدان‌های زیادی می‌شود. آنتی‌اکسیدان‌ها ترکیباتی هستند که رادیکال‌های آزاد مرتبط با پیری و بیماری‌ها را از بین می‌برند. یک تحقیق علمی در سال 2002 نشان داد آنتی اکسیدان‌های موجود در گوجه فرنگی طی فرایند پخت و تولید رب افزایش می‌یابند. مقادیر زیاد رب گوجه فرنگی در غذاها، به خاطر وجود لیکوپن، باعث کاهش احتمال بروز سرطان پروستات می‌شود.
آفتاب سوختگی مصرف گوجه فرنگی باعث کاهش گُر گرفتگی‌های پس از تماس با اشعه ماوراء بنفش می‌شود. مصرف مداوم این رب به همراه روغن زیتون، اریتم یا آفتاب سوختگی را تا 40 درصد کاهش می‌دهد. محققان احتمال میدهند این تاثیر مثبت بخاطر وجود لیکوپن در رب گوجه فرنگی باشد. از این رب آبمیوه، سس کچاپ و فرآورده‌های دیگری هم تولید می‌شود که مصرف آنها می‌تواند نقش یک مکمل خوب طبیعی را برای رژیم غذایی‌تان ایفا کند.